en alle ogen zullen Hem zien
shemini atzeret
'Zeven dagen lang moet u de HEERE vuuroffers aanbieden. Op de achtste dag moet u een heilige samenkomst houden en de HEERE een vuuroffer aanbieden. Het is een bijzondere samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen.'
(Leviticus 23:36)
Het feitelijke feest van de bazuin 'Rosh Hashanah' 2021 van 7 of 8 oktober 2021 is het niet geworden, de opname van de gemeente. En ook de grote verzoendag van 17 oktober is zonder noemenswaardige gebeurtenissen gepasseerd. Het enige Joodse najaarsfeest van dit jaar, dat nog te maken zou kunnen hebben met de opname van de gemeente, is het Loofhuttenfeest. Dat is een feest van zeven dagen met daaraan nog een laatste, achtste dag geplakt - in de geschiedenis nog uitgebreid met een negende: Shemini Atzeret.
Shemini Atzeret of Simchat Torah is in het Nieuwe Testament bekend als ‘de laatste, de grote dag van het feest’. Omdat de vroege regens begonnen na afloop van de Joodse feestdagen van het najaar, werd op die achtste dag ook een eerste gebed opgezonden voor regen. Tevens werd er in de tempel water bij het altaar uitgegoten. De Heer gebruikte die gelegenheid voor de uitnodiging tot Hem te komen:
‘En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.’
Hier heeft de ‘laatste dag’ dus de ceremoniële betekenis, die staat voor Shemini Atzeret. De laatste, achtste dag, aan het Loofhuttenfeest vastgeplakt. ‘Shemini’ betekent ‘achtste’ en ‘Atzeret’ betekent (nog even blijven). Het Loofhuttenfeest was het laatste Joodse feest van het Joodse religieuze jaar en duurde officieel 7 dagen, maar er werd nog een achtste dag aan vast geplakt. Men kon nog geen afscheid nemen van de nabijheid van Adonai, de God van Israël. Die achtste dag is officieel door God ingesteld bij de instelling van het loofhuttenfeest:
Leviticus 23:34 - 43 - Spreek tot de Israëlieten en zeg: Vanaf de vijftiende dag van deze zevende maand is het zeven dagen lang Loofhuttenfeest voor de HEERE. Op de eerste dag is er een heilige samenkomst. Geen enkel dienstwerk mag u doen. Zeven dagen lang moet u de HEERE vuuroffers aanbieden. Op de achtste dag moet u een heilige samenkomst houden en de HEERE een vuuroffer aanbieden. Het is een bijzondere samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen.
Maar vanaf de vijftiende dag van de zevende maand, wanneer u de opbrengst van het land ingezameld hebt, moet u het feest van de HEERE zeven dagen lang vieren. Op de eerste dag is het rustdag en op de achtste dag is het rustdag. Op de eerste dag moet u voor uzelf vruchten van sierlijke bomen, takken van palmbomen, takken van loofbomen en van beekwilgen nemen, en u moet zich zeven dagen lang voor het aangezicht van de HEERE, uw God, verblijden. Dat feest voor de HEERE moet u per jaar zeven dagen lang vieren. Het is een eeuwige verordening, al uw generaties door. In de zevende maand moet u het vieren. Zeven dagen moet u in de loofhutten wonen. Alle ingezetenen van Israël moeten in loofhutten wonen, zodat de generaties na u weten dat Ik de Israëlieten in loofhutten liet wonen, toen Ik hen uit het land Egypte geleid heb. Ik ben de HEERE, uw God.’
Het is opvallend dat die achtste dag er in bepaalde opzichten niet bij hoort:
Zeven dagen lang:
duurde het Loofhuttenfeest
werd het feest van de HERE gevierd
verblijdde men zich voor het aangezicht van de HEERE
woonde men in de loofhutten
Dat goldt dus allemaal niet voor de achtste dag. Op die dag was er alleen een 'heilige samenkomst' en moest de HERE 'een vuuroffer worden aangeboden'.
Het wonen in loofhutten van het Loofhuttenfeest, had te maken met hun uittocht uit Egypte en het verblijf in de woestijn. Veel uitleggers zien het als een beeld van het duizendjarig rijk. Echter, de doortocht door de woestijn was juist een overgangsperiode. Het volk werd door God overgebracht naar het beloofde land maar ze waren er nog niet. Integendeel. Ze hadden te maken met vele verzoekingen / beproevingen. God geeft Zelf aan dat Hij de woestijnperiode gebruikte om hen te beproeven, om te zien wat in hun hart was. Slechts weinigen van de volwassenen die uittrokken uit Egypte hebben het beloofde land bereikt. Zelfs Mozes bereikte het niet. Alleen Jozua en Kaleb en de kinderen van hen die uittrokken.
Maar waarom werd alom gedacht dat het Loofhuttenfeest het duizendjarig vrederijk voorstelt? De reden daarvoor is dat het Loofhuttenfeest, dat startte op de vijftiende van de zevende maand op de tiende van de zevende maand wordt voorafgegaan door de grote verzoendag, de dag dat de hogepriester het Heilige der Heiligen binnengaat om verzoening te doen voor zijn volk. Na het bloed van het zondoffer op en voor de ark te hebben gesprenkeld, kwam hij weer naar buiten. Dat betekende dat God het offer had aanvaard.
De hogepriester onder Israël uit het geslacht van Aäron is een beeld van de Heer Jezus als de volmaakte Hogepriester, die niet met bloed van stieren of bokken maar met zijn eigen bloed is ingegaan, niet in de tempel te Jeruzalem maar in het ware, hemelse heiligdom, niet als genoegdoening voor de zonden van één enkel jaar maar voor een eeuwige genoegdoening, niet naar de orde van Aäron maar naar de orde van Melchizedek. Dat alles wordt uiteengezet in de brief aan de Hebreëen. Al 2000 jaar vertoeft onze hemelse Hogepriester in de hemel, aan de rechterhand van de Majesteit in de hoge en vervult Hij zijn Hogepriesterlijke dienst ten behoeve van ons, zijn volk op aarde, in de verzoekingen van het leven. Het moment komt, dat Hij uit het hemels heiligdom zal verschijnen. Die verschijning zal heel speciaal voor het Joodse volk zijn. Dan zien ze Hem die zij doorstoken hebben en zullen ze rouw over Hem bedrijven als over een Enig geborene.
Als het Loofhuttenfeest ná de grote verzoendag is gepland, dan moet het in de historie dus ook pas daarna plaatsvinden. Maar wat nu als de najaarsfeesten in omgekeerde volgorde worden vervuld? In dat geval begint alle vervulling met de laatste, de achtste dag van ‘het feest’, Shemini Atzeret. Daarna volgen de zeven dagen van het ‘Loofhuttenfeest’, waarin God zijn volk Israël opnieuw een woestijnervaring geeft, wat exact correspondeert met Openbaring 12. De woestijn wordt daar twee keer genoemd in verband met de vrouw, het volk Israël, uit wie de Messias is voortgekomen. Daarna verschijnt de hemelse Hogepriester uit de hemel, met grote kracht en heerlijkheid en ten slotte zend Hij zijn engelen onder luid trompetgeschal uit over de gehele aarde om zijn volk Israël in het land te brengen.
Maar als dat zo is, dan is Shemini Atzeret de dag van de opname van de gemeente! Dit jaar valt die dag volgens Gods kalender in de sterrenhemel op 28 en 29 oktober. Volgens de kalender die de natie Israël volgt, is die dag in september al gepasseerd. Echter, die officiële kalender is gebaseerd op een door en door menselijke kalender, waarbij alles jaren vooruit wordt gepland, in plaats van elk jaar te wachten op Gods tekenen aan de hemel. Het resultaat is dat ze een jaar te laat zijn met in inlassen van een 13e maand. Dit wordt op deze video omstandig uitgelegd. Zie ook deze webpagina van deze site.
Alles op een rijtje zou de vervulling van de najaarsfeesten, van achteren naar voren, als volgt plaatsvinden:
(1) 22/23e van de 7e maand - De laatste, de achtste, de grote dag van het feest - Opname van de gemeente
(2) 15e – 21e van de 7e maand - Loofhuttenfeest van 7 dagen - De zeven jaren verdrukking
(3) 10e van de 7e maand - Grote verzoendag – De verschijning van Christus in grote kracht en heerlijkheid
(4) 1e van de 7e maand – Feest van de bazuin – Het bijeenverzamelen van het wereldwijd verspreide gelovige Israël
Een belangrijke vraag is: is er behalve de overeenkomst tussen het Loofhuttenfeest en de situatie van de zevende week van Daniël en de daaruit volgende omgekeerde chronologie van de vervulling van de najaarsfeesten nog een aanwijzing in de Bijbel, dat de Opname van gemeente samenvalt met ‘de laatste, de grote dag van het feest’? Wat dacht u van deze teksten:
Johannes 6:39 'En dit is de wil van de Vader, Die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag.'
Johannes 6:40 'En dit is de wil van Hem Die Mij gezonden heeft, dat ieder die de Zoon ziet en in Hem gelooft, eeuwig leven heeft, en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag.'
Johannes 6:44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekt; en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag.
Johannes 6:54 'Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag.'
Johannes 11:24 'Martha zei tegen Hem: Ik weet dat hij zal opstaan bij de opstanding op de laatste dag.'
Johannes 12:48 'Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft iets wat hem veroordeelt, namelijk het woord dat Ik gesproken heb; dat zal hem veroordelen op de laatste dag.'
Jesaja 30:8 'Nu dan, kom, schrijf het in hun bijzijn op een schrijftafel en teken het op in een boek, zodat het blijft staan tot de laatste dag, voor altijd en eeuwig.'
In Johannes 6 spreekt de Heer Jezus over de opstanding van hen die in Hem geloven. Wanneer vindt de opstanding plaats van hen die in Jezus geloven? Paulus schrijft het in 1 Thessalonicenzen 4:13-17 en 1 Korinthe 15:50-53
1 Thessalonicenzen 4:13-17 ‘Maar ik wil niet, broeders, dat u onwetend bent ten aanzien van hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus ontslapen zijn, met Hem brengen. Want dit zeggen wij u met een woord van de Heer, dat wij, de levenden, die overblijven tot de komst van de Heer, de ontslapenen beslist niet zullen voorgaan. Want de Heer Zelf zal met een commando, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heer in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heer zijn. Zo dan, troost elkaar met deze woorden.’
1 Korinthe 15:50-53 ‘Maar dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk van God niet kunnen beërven, en de vergankelijkheid beërft de onvergankelijkheid niet. Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden. Want dit vergankelijke moet zich met onvergankelijkheid bekleden en dit sterfelijke moet zich met onsterfelijkheid bekleden.’
De opstanding van hen die in Christus zijn ontslapen, zal plaats vinden op hetzelfde moment als de opname van de gemeente. Opgestane gelovigen en veranderde levende gelovigen zullen de Heer samen tegemoet gaan in de lucht, om vervolgens altijd bij Hem te zijn. Gegeven het woord van de Heer in Johannes 6, zou dat betekenen dat Hij op ‘de laatste dag van het feest’ komt om zijn gemeente te halen. Dat is tevens het moment dat een definitief oordeel wordt geveld over de toehoorders van Jezus in Johannes 12. Als zij zich hebben bekeerd tot God en Jezus hebben aangenomen, dan worden zijn opgewekt als ‘doden in Christus’ op de 'laatste dag van het feest' bij de opstanding ten leven. Als ze zijn woord niet hebben aangenomen, dan blijven ze in de graven en zullen ze uitmaken van de ‘opstanding ten oordeel’. Het onderscheid tussen de opstanding ten leven en de opstanding ten oordeel wordt door de Heer genoemd in Johannes 5:
Johannes 5:28 ‘Verwonder u daar niet over, want de tijd komt waarin allen die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen, en zij zullen eruitgaan: zij die het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, maar zij die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding ten oordeel.’
Dat beide opstandingen meer dan duizend jaar uit elkaar liggen blijkt uit het boek Openbaring, waar gesproken wordt over de eerste opstanding, (de laatste fase, van hen die nog niet waren opgestaan op de opname van de gemeente omdat ze pas daarna zijn gestorven) en een ‘opstanding’ na duizend jaar, die leidt tot veroordeling tot de ‘poel van vuur’ van degenen die opstonden. Meer over de opstanding op deze pagina.
In wezen wordt het oordeel grotendeels al geveld op de dag van de opstanding van allen die in Christus ontslapen zijn. Zij die daarvan geen deel uitmaken, zijn daarmee veroordeeld tot de opstanding ten oordeel. Daarmee stemt Jesaja 30:8 overeen – ongelovig Israël van het Oude testament maakt geen deel uit van de opstanding ten leven op de laatste dag en wordt dus geoordeeld conform alles wat over hen in de boeken geschreven staat. Deze boeken worden geopend bij het laatste oordeel in Openbaring 20:11-15.
‘De laatste dag’, waarover de Heer Jezus spreekt, is niet ‘de laatste dag van de schepping’, het moment waarop de huidige hemel en aarde voorbijgaan. Dat blijkt uit het geheel van alle bovenstaande Bijbelgedeelten. De opstanding van alle gelovigen vindt plaats voordat de Heer terugkeert. De term ‘laatste dag’ kan dan alleen nog slaan op ‘de laatste dag van het feest’. Shemini Atzeret. Dit jaar: 28 en 29 oktober (een dubbele dag - net als het feest van de bazuin).
Voor meer informatie: zie deze video
WORDT VERVOLGD
- 18 oktober 2021 -
Argumenten voor Shimini Atzeret als dag van de Opname
Er minstens tien argumenten die aangeven waarom Shimini Atzeret beter past als dag van de opname dan het feest van de bazuin en de vervulling van de najaarsfeesten vervolgens van achteren naar voren gebeurt:
(1) Shemini Atzeret, de achtste dag van het feest - Opname van de gemeente
(2) Loofhuttenfeest van zeven dagen - Grote verdrukking van zeven jaren
(3) Grote verzoendag voor Israël - Verschijning van de Heer op de wolken van de hemel
(4) Feest van de bazuinen - De Heer zendt zijn engelen uit voor het vergaderen van Israël
De tien arguement voor deze invulling zijn als volgt:
Het aantal dagen van het Loofhuttenfeest correspondeert met het aantal jaren verdrukking.
Er is geen ruimte tussen Shemini Atzeret (de achtste dag) en het voorafgaande Loofhuttenfeest, net zoals er waarschijnlijk geen ruimte is tussen de opname van de gemeente en de grote verdrukking. Daarom is het ook een 'weggerukt worden', op het allerlaatste moment.
Het leven in hutten voor zeven dagen, een afschaduwing van hun woestijnervaringen bij de uittocht uit Egypte, die vernieuwd worden door woestijnervaringen tijdens de verdrukking.
Als het Loofhuttenfeest staat voor het duizendjarig vrederijk, waarom moet het dan worden herdacht, gedurende deze zelfde duizend jaar. Een gedachtenis is aan iets dat vooraf is gegaan. Dat is de grote verdrukking, waarin gelovig Israël, zoals het vorige punt aangaf, verdreven is van huis en haard. Dat is waarschijnlijk al zo in de eerste helft maar zeker als het rijk van het beest vanuit Jeruzalem wordt gevestigd. Jezus geeft aan dat zij die nog in Judea zijn dan de bergen in moeten vluchten (dat is woestijn). Openbaring 12 geeft twee keer aan dat de vrouw, die het kind heeft gebaard, naar de woestijn moet vluchten en daar door God wordt gevoed, net als Israël na de uittocht uit Egypte.
De ‘laatste Bazuin’ (1 Ko. 15:52) van het Joodse godsdienstige jaar wordt niet geblazen op het feest van de bazuin maar op Shemini Atzeret. Op alle feesten wordt volgens Numeri 10:10 namelijk de bazuin geblazen.
De 'laatste dag', waarover de Heer veelvuldig spreekt in het kader van de spijziging van de 5000, en waarop Hij de doden, die in Hem hebben geloofd, zal opwekken, heeft in het Johannesevangelie ook de betekenis van 'de laatste, de grote dag van het feest' en daar is het 'Shemini Atzeret'.
In Leviticus 23, het hoofdstuk van de Joodse feesten, wordt vijf keer gesteld: ‘De HEERE sprak tot Mozes’ en vier keer wordt daaraan toegevoegd: ‘Spreek tot de kinderen van Israël…’. De twee keer dat dit NIET wordt gezegd, hebben niet te maken met Israël maar met de gemeente (het plan van voor de grondlegging van de wereld, dat vanaf de grondlegging van de wereld verborgen bleef, tot God het openbaarde aan zijn apostelen en profeten van het Nieuwe Testament, met name Paulus). De twee feesten die dus slaan op de gemeente zijn: Pinksteren (het ontstaan van de gemeente) en Shemini Atzeret (de opname van de gemeente).
Het feest dat wordt gevierd met nieuwe maan is het feest van de bazuin. Dat past veel meer bij Israël dan bij de gemeente. In Samuël 20 blijkt dat nieuwe maan het feest is van eten met de koning. Psalm 83 laat zien dat nieuwe maan het teken is van God die zijn volk Israël wil verzamelen en zegenen.
Als het Loofhuttenfeest staat voor het millennium, waarvoor staat dan de ‘grote, de achtste dag van het feest’, Shemini Atzeret? Dat zou dan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zijn? Echter, de profetieën van het Oude Testament gaan nergens verder dan deze schepping en haar voleinding in de zegenrijke regering van Christus. Waar daarna zou gebeuren was nog niet geopenbaard. Maar het zou kunnen dat God er in de achtste dag naar vooruitwijst, net als naar de Gemeente in twee van de feesten. In dat geval vervalt dit argument.
Psalm 22 – Shemini Atzeret is de 22e van de 7e maand – geeft ook een directe verbinding tussen het geslachte Lam en de Heer te midden van zijn gemeente (punten 1 en 8 in onderstaand schema). Dat gebeurt in vers 23, wat eigenlijk vers 22 is omdat het eerste vers eigenlijk bij voorgaande Psalm hoort. Het gaat van ‘U hebt Mij geantwoord’, als einde van het kruislijden naar ‘Ik zal uw naam aan mijn broeders verkondingen, in het midden van de gemeente zal Ik U lof zingen.’ Dat zegt Hij in het 22e vers – Shemini Atzeret = 22e van de maand.
In omgekeerde volgorde zijn de najaarsfeesten een veel getrouwer spiegelbeeld van de voorjaarsfeesten dan in chronologische volgorde:
In geval Shemini Atzeret = Opname
(1) Lam geslacht (8) Lam trouwt
(2) Lam in graf - uitdelging zonden – (7) Lam weggerukt naar de troon,
Israël in de woestijn – zuivering van israël Israël in de woestijn - zuivering van Israël
(3) Lam uit het graf (6) Lam uit de hemel
(4) Lam verenigt gemeente (5) Lam verenigt Israël
Als dit allemaal klopt en 2021 is het jaar, dan zijn we eind volgende week bij de Heer - 28/29 oktober. Zo niet, dan gaan we alles nog weer eens goed tegen het licht houden. Zijn wegen zijn hoger dan onze wegen. Het hebben van de verkeerde data is mogelijk een kenmerk van de ware bruid - verlangend uitzien. Amen, kom Heer Jezus.
WORDT VERVOLGD
- 19 oktober 2021 -
Ik kom weer en zal u tot Mij nemen